ندانپزشکان، دندان پوسیده را با موادی به نام آمالگام پر می‌کنند و درد دندان از بین می‌رود. به مخلوطی از نقره، مس، جیوه، روی و قلع آمالگام یا ملغمه می‌گویند.
امروزه اکثر مردم دچار پوسیدگی دندان هستند. پوسیدگی دندان‌ها باعث دندان درد می‌شوند.

به نوعی باکتری دندانی، پوسیدگی گفته می‌شود. برای درمان پوسیدگی دندان، بایستی دندان پر شود.

این ماده، جهت پر کردن دندان‌‌های پوسیده شده استفاده می‌شود. وزن حدودی ملغمه، نصف وزن جیوه است. به دلیل شکل و ساختار ظاهری این ماده، گاهی اوقات به آن فیلر نقره می‌گویند.

دندانپزشکان، گاهی اوقات یک پر کردگی دندان قدیمی را از بین می‌برند و پر کردگی تازه ای را در دندان جایگزین قدیمی قرار می‌دهند.

در حین انجام این فرآیند، دندانپزشکان در معرض بخار جیوه آمالگام قرار می‌گیرند. خوردن ذرات ریزی از این ماده، برای سلامتی مضر نیست. اما استشمام بخار جیوه موجود در این ماده، برای بیماران خاص مضر است.

مقدار جیوه موجود در خون و ادرار افرادی که چند پر کردگی دندان دارند بیشتر از سایر افراد است.

کاربرد های آمالگام

1. برای پر کردن انتهای ریشه دندان، بایستی از آمالگام استفاده شود. زیرا انتهای ریشه، توسط جراحی ریشه باز شده است و بایستی از انتها پر کرد. به دلیل خونریزی زیاد بهتر است توسط ملغمه پر شود.
2. برای پر کردن دندان های کودکان بایستی از این ماده استفاده کرد. زیرا کنترل بزاق و ترشح دهان کودکان سخت می‌باشد و استفاده از کامپوزیت برای پر کردن دندان به تمرکز و حوصله بیشتری نیاز دارد. پس استفاده از ملغمه برای پر کردن دندان های کودکان، مناسب ترین انتخاب است.
3. برای قسمت هایی از دندان که دسترسی به آن ها سخت است، بایستی از این ماده استفاده شود. در این قسمت ها استفاده از کامپوزیت ممکن نیست.
4. برای افرادی که توانایی کنترل بزاق را ندارند، بایستی از ملغمه استفاده شود. اگر کنترل کردن بزاق دهان فرد مشکل بود، استفاده از این ماده جهت پر کردن دندان ها توصیه می‌شود.

مزایای آمالگام

آمالگام بسیار مستحکم و بادوام است. به همین دلیل، احتمال شکاف یا آسیب دیدگی در پر کردگی این ماده بسیار کمتر از سایر روش‌ها همچون کامپوزیت است.

از مهم‌ ترین مزایای این روش، می‌توان به کم هزینه و مقرون به صرفه تر بودن آن اشاره کرد. پر کردگی دندان توسط ماده ملغمه، یکی از شیوه‌هایی است که بیشتر از 150 سال در اکثر مراکز درمانی رواج پیدا کرده است.

همچنین این روش، برای افرادی که دندان هایشان زودتر پوسیده می‌شود بهترین روش است. همچنین در مواردی که رطوبت باعث دشوار شدن پیوند دندان با رزین می‌شود، استفاده از این ماده مناسب ترین گزینه است.

یکی دیگر از مهم‌ترین مزایای این ماده، سخت و سفت شدن سریع آن است.

البته ناگفته نماند که در پوسیدگی‌های عمقی و وسیع دندان، بهترین روش برای پر کردن دندان استفاده از ملغمه است. در روش آمالگام، نسبت به سایر روش ها همچون کامپوزیت به زمان کمتری نیاز داریم.

معایب آمالگام

یکی از معایب استفاده از این روش برای پر کردن دندان، این است که رنگ ملغمه، همانند رنگ دندان سفید نیست و ظاهری زیبا ایجاد نمی‌کند.

به مرور زمان، رنگ آمالگام از نقره ای به سیاه تغییر رنگ می‌دهد. از دیگر معایب های این ماده می‌توان به وجود فلز جیوه در آن اشاره کرد.

زیرا جیوه فلزی سمی است و امکان بروز حساسیت در بیمار وجود دارد. انتقال کردن تغییرات دما به عصب دندان از معایب این تکنیک به شمار می‌آید.

زیرا احتمال حساسیت به گرما و سرما در بیمار وجود خواهد داشت. در روش پر کردگی دندان توسط ملغمه، سلامت ساختاری دندان تا حدودی از بین می‌رود.

زیرا به دلیل نگهداری و محکم نگهداشتن ملغمه بایستی بخشی از قسمت سالم دندان، تراشیده شود. سریع و سفت و محکم نشدن ملغمه، یکی دیگر از معایب آن است. فرد بیمار باید حدود 24 ساعت چیزی نجود تا در این بازه زمانی این ماده سفت شود. در روش پر کردگی دندان توسط ملغمه، دندان به مرور زمان شکسته وآسیب دیده می‌شود.

دلیل استفاده از جیوه در آمالگام دندانی

نصف مواد سازنده آمالگام جیوه است و نصف دیگر آن آلیاژی به صورت پودر نقره، مس و قلع است.

کاربرد جیوه در پر کردگی دندان به روش آمالگام، متصل کردن ذرات آلیاژ به یکدیگر می‌باشد. مهم ترین ویژگی و خاصیت جیوه، مایع بودن آن در دمای اتاق است.

از دیگر ویژگی‌های جیوه می‌توان به برقراری پیوند آن با پودر آلیاژ اشاره کرد. این 2 ویژگی جیوه باعث دوام بیشتر این ماده می‌شود. برای ماندگاری طولانی مدت دندان های پر شده توسط این ماده، بایستی رژیم غذایی صحیح و درستی داشته باشیم. از خوردن مواد غذایی سفت و محکم خودداری کنیم. چرا که سبب ایجاد آسیب و شکستگی دندان می‌شود. همچنین رعایت بهداشت دهان و دندان، یکی از مهم ترین اصول نگهداری دندان ها می‌باشد. اگر دندان های پر شده، بدون آسیب بمانند و در زیر دندان هیچ گونه پوسیدگی وجود نداشته باشد، برداشتن یا جایگزین کردن این ماده دندانی ضروری نیست.

​